Aksam namazi vaktinde herkes mumunu yakar, sofrasini kurar;
Bense sevgilinin hayaline dalar, gamlara batar;
Aglayip feryat etmeye koyulurum.
Gözyasiyla abdest aldigimdan namazim da atesli olur.
Bir ezan sesi geldimi, mescidimin kapisini yakar yandirir.
Hak kapisini nasil calayim?
Ne el kaldi ne gönül!
Ey Mevlam, eli de sen aldin, gönlü de sen;
Bari bir aman ver bana!
And olsunAlah 'a ki Namazimi kilarim;
ama rüku tamamlandi mi, imam kim?
Haberim bile olmaz.
Mevlana (Gazel, VII, 263, 264)